Ξόρκια για το αβάσκαμα

Οι Λιαπαδίτσες πιστεύουνε στα ξόρκια και στο αβάσκαμα. Γιαυτό από παλαιά και μέχρι σήμερα, με πολλούς τρόπους εκάνανε θαραπείες με λόγια και με έργα, διώχνοντας το κακό πνεύμα, να πάει “στ΄άγρια βουνά και στ' άγρια λαγκάδια...”.
Τα ξόρκια τα λέγανε πάντα γυναίκες, ποτέ άντρες. Άλλες ελέγανε ξόρκια και άλλες εμετρούσανε με τη μπόλια τους, “... οπωπώ ορή Αγγέλω, είσαι πολύ ματιασμένη. “Δε γλέπεις, ...λείπουνε τέσσερα δάχτυλα από τη μπόλια μου”.
Σήμερα, μερικές μεσόκοπες γυναίκες ασχολούνται με τα ξόρκια και καταριώνται, ενώ οι νέες γυναίκες έχουνε σχεδόν απελευθερωθεί από τις παλιές καταβολές. Δεν παύει ακόμα και σήμερα, να υπάρχουνε επιτήδειοι που βρίσκουνε αναμμένα κάρβουνα και αβάσκαμα τρίτου βαθμού!

• Άγιοι Ανάργυροι θαυματουργοί και ελεήμονες, όπου εγιατρέψετε πολλούς γιατρέψτε και τον ... (το όνομα του (της) αβασκαμένου-(ης), από τον ίσκιο, από το αβάσκαμα, από το κακό συναπάντημα. Να πάει στ’ άγρια βουνά και στ’ άγρια λαγκάδια, όπου εκεί ο πετεινός δε λαλεί κότα δεν κακαριέται, όπου μικρού παιδιού κουλούρι δεν ψένεται. Εκεί να πάει, εκεί να κάτσει, αστραπή και να το κάψει. Στάχτη διαβαίνεις, στάχτη βασκαίνεις και τα μάτια της αβασκαμένης. Ο Χριστός ερχόμενος από τον Ιορδάνη, με τους αγίους όλους και τους δώδεκα Αποστόλους και την Άγια Ειρήνη τη γιάτρισα. Και του λέει: 
- Πού πηγαίνεις; 
- Πηγαίνω να ξαβασκάνω (τον ή την) γιατί είναι μυρωμένη, βαφτισμένη, κάθε τρίχα μετρημένη. Δεν μπορεί να υπομένει ούτε ώρα, ούτε τέταρτο της ώρας. Τρεις την αβασκένω, τρεις την ξαβασκένω, ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο πνεύμα. Τρεις την αβασκένω, τρεις την ξαβασκένω, ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο πνεύμα. Τρεις την αβασκένω, τρεις την ξαβασκένω, ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο πνεύμα.

* Για να πιάκει το ξόρκι, πρέπει αυτός που το λέει να το λέει ψιθυριστά και ...να σταματένει που και που. 

Πηγή: Αυτό το ξεβάσκαμα μας το 'πε η Λένη του Μπουρλότου.

• Άγιοι Ανάργυροι του Χριστού πρώτοι γιατροί του κόσμου, όπου γιατρέψετε πολλούς  γιατρέψτε και τον .... από το μάτι, από τη δείλια, από το φθόνο, από την κακία, από την αναφαγιά, από τη σκοτούρα, από την κομάρα, από τον πονόκορμο και από τον πονοκέφαλό του και από τις εβδομήντα δύο ανάγκες του κορμιού του. 
Το μάτι που τον είδε και τον αβάσκανε ή άντρας ή γυναίκα * να στραβωθεί να τυφλωθεί, να βγούνε τα μάτια του κορέλια στην ποδιά του. Φεύγα αβασκοσύνη και χαμηλοσύνη, από του ... την καρδιά και από όλα του τα μέλη και σύρε στ' άγρια βουνά και στ' άγρια λαγκάδια. Να τον αφήσεις γιατί είναι βαφτσμένος, μυρωμένος του θεού παραδομένος.  Εκεί σου προετοίμασαν άγριο άκαρπο ξύλο, εκεί να φας, εκεί να πιείς, εκεί να κατοικήσεις, εκεί που μαύρο γατί δεν νιάζει, μαύρη κότα δεν κακαριέται, μαύρο μοσχάρι δεν μουγκρίζει, μαύρο σκυλί, δεν αλυχτιέται, μικρού παιδιού κουλούρι δεν ψένεται. Από μένα ξορκισμένος, από το Θεό βοηθημένος. Τρεις τον αβασκένουνε τρεις τον ξεβασκένουνε, τρεις τον αβασκένουνε τρεις τον ξεβασκένουνε, τρεις τον αβασκένουνε τρεις τον ξεβασκένουνε, ο Χριστός, η Παναγία και το Άγιο Πνεύμα.

* Αν αυτός που λέει το ξόρκι χασμουρηθεί στο σημείο αυτό, παναπεί ότι αυτός που ξορκίζει καταλαβαίνει αν τον εμάτιασε άντρας ή γυναίκα.

Πηγή: Αυτό τα ξόρκι μας το 'πε η κυρία Λαμπρινή Κωστελέτου από το Βαλανιό.

• “ Χριστός κλησούλα έκαμε, κάνει κλησούλα και καλεί και το σφαλαγκόδρομο δεν τονε καλεί. Γιατί τσούζει, γιατί καίει, φέρτε ξύδι, φέρτε λάδι, φέρτε ασφακοκέφαλα να τονε ραντίσουμε, να τονε μαράνουμε, φέρτε ασφακοκέφαλα σα τη βουλτιά στ’ αλώνι”.
Πηγή: Αυτό τα ξόρκι μας το 'πε η Θοδώρα, η μάνα του Καρόνια.

• “ Άφθα εφάνη, άφθα εχάθη. Πρωτοθειά τηνε ξορκάει με την άκρη της ποδιάς της και με τον ποδόγυρά της. Άφθα εφάνη, άφθα εχάθη”. Τα λόγια αυτά τα λέγανε, άμα κάποιος έβγανε μπουμπούκια στο στόμα (στοματίτιδα).

Πηγή: Αυτό τα ξόρκι μας το 'πε η Θοδώρα, η μάνα του Καρόνια.