Η ηλεκτροδότηση του χωριού
Ο πολιτισμός στο χωριό, ήρθε με την ηλεκτροδότησή του, το 1966. Μέχρι τότε, οι λαδοφωτιές, οι πετρολοφωτιές και το καρμπούρο (ασετιλίνη), ήταν τα μέσα με τα οποία οι παλιοί Λιαπαδίτες, εφωτιζόντανε. Οι άλλες δουλειές, εγενόντανε όπως-όπως, με τα υπάρχοντα πρόσφορα μέσα. Το σιδέρωμα -για παράδειγμα- γίνονταν παλιά με τα σίδερα που εζεσταινόντανε με τα αναμμένα κάρβουνα, και τα οποία τώρα είναι αντίκες και στολίζουν κάποια γωνιά του σπιτιού. Το μαγείρεμα εγενόντανε πάντα στη στιά, ή στο φούρνο που έκαιγε με ξύλα ή σε κουζίνες με ξύλα. Και οι φιάλες υγραερίου ακόμη, ήταν ακριβές και τσι χρησιμοποιούσανε σε λίγα σπίτια. Στις 25 Ιουλίου 1966, η ΔΕΗ τοποθέτησε τον πρώτο υποσταθμό στο χωριό. Αργότερα τοποθετήθηκαν άλλοι δέκα (10) υποσταθμοί για τις ανάγκες των λουτρουβιών και των αντλιοστασίων. Το πρώτο φωτιστικό σώμα, άναψε τσου Λιαπάδες, στις 10 Σεπτεμβρίου 1966. Μετά την ηλεκτροδότηση του χωριού, όπως ήτανε φυσικό, η ζωή άλλαξε ριζικά, καθώς αγορασθήκανε μαζικά τελεοράσεις, ηλεκτρικά ψυγεία, κουζίνες, ανεμιστήρες και κάθε είδους ηλεκτρικές συσκευές, οι οποίες αναβαθμίσανε τη ζωή των κατοίκων.Το πρώτο βράδυ, με ηλεκτροφωτισμό, οι Λιαπαδίτες εχορεύανε με τα όργανα όλη νύχτα.
Πηγή: ΔΕΗ Κέρκυρας
Ο πολιτισμός στο χωριό, ήρθε με την ηλεκτροδότησή του, το 1966. Μέχρι τότε, οι λαδοφωτιές, οι πετρολοφωτιές και το καρμπούρο (ασετιλίνη), ήταν τα μέσα με τα οποία οι παλιοί Λιαπαδίτες, εφωτιζόντανε. Οι άλλες δουλειές, εγενόντανε όπως-όπως, με τα υπάρχοντα πρόσφορα μέσα. Το σιδέρωμα -για παράδειγμα- γίνονταν παλιά με τα σίδερα που εζεσταινόντανε με τα αναμμένα κάρβουνα, και τα οποία τώρα είναι αντίκες και στολίζουν κάποια γωνιά του σπιτιού. Το μαγείρεμα εγενόντανε πάντα στη στιά, ή στο φούρνο που έκαιγε με ξύλα ή σε κουζίνες με ξύλα. Και οι φιάλες υγραερίου ακόμη, ήταν ακριβές και τσι χρησιμοποιούσανε σε λίγα σπίτια. Στις 25 Ιουλίου 1966, η ΔΕΗ τοποθέτησε τον πρώτο υποσταθμό στο χωριό. Αργότερα τοποθετήθηκαν άλλοι δέκα (10) υποσταθμοί για τις ανάγκες των λουτρουβιών και των αντλιοστασίων. Το πρώτο φωτιστικό σώμα, άναψε τσου Λιαπάδες, στις 10 Σεπτεμβρίου 1966. Μετά την ηλεκτροδότηση του χωριού, όπως ήτανε φυσικό, η ζωή άλλαξε ριζικά, καθώς αγορασθήκανε μαζικά τελεοράσεις, ηλεκτρικά ψυγεία, κουζίνες, ανεμιστήρες και κάθε είδους ηλεκτρικές συσκευές, οι οποίες αναβαθμίσανε τη ζωή των κατοίκων.Το πρώτο βράδυ, με ηλεκτροφωτισμό, οι Λιαπαδίτες εχορεύανε με τα όργανα όλη νύχτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου