LiapadesCorfu
Πληροφορίες για το χωριό Λιαπάδες Κέρκυρας
Τετάρτη, 16 Δεκεμβρίου 2020
Οι Ιερείς του χωριού Λιαπάδες Κέρκυρας, μέχρι το έτος 1834
Πέμπτη, 24 Σεπτεμβρίου 2020
Οι Ιερείς του χωριού Λιαπάδες, από το 1834 μέχρι σήμερα 2020
Παρουσιάζουμε τους οκτώ (8) ιερείς του χωριού που γεννήθηκαν στους Λιαπάδες από το 1834 μέχρι σήμερα, μαζί με πληροφορίες για τις χειροτονίες τους και το ποιμαντορικό τους έργο. Παρόλο που υπήρξε περίοδος το χωριό να έχει δύο ιερείς εν ενεργεία (Πολύκαρπος Αγάθος και Σπυρίδων Ρεπούλιος), εν τούτοις υπήρξαν και περίοδοι που δεν υπήρχε ιερέας από τους Λιαπάδες. Τα κενά καλύφθηκαν με δύο ιερείς από τους Γαρδελάδες (Ευγένιος Λευτεριώτης και Νικόλαος Λευτεριώτης) και από τον Άγιο Προκόπιο (Γεώργιος Καρύδης).
Η παρουσίαση των ιερέων γίνεται σε ανιούσα κατάταξη, δηλαδή από το 1834 μέχρι σήμερα.
• Την Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 1866, χειροτονήθηκε παπάς ο Πολύκαρπος Αγάθος (πατέρας του Παπακωνσταντή), στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου στο χωριό Βάτος. Στον Βάτο ετέλεσε δύο μόνο λειτουργίες και με προφορική άδεια πρωθιερέως, ήλθε στους Λιαπάδες, όπου συνεφημερεύει εκ περιτροπής μετά του ιερέως Σπυρίδωνος Ρεπούλιου (Τρικούπη), στις τέσσερις εκκλησίες του χωριού (Αγία Αναστασία, Άγιος Νικόλαος, Υ.Θ. Οδηγήτρια και Αγία Θέκλα). Κατά δήλωσή του γεννήθηκε το 1821.
• Την Κυριακή 03 Απριλίου 1887, χειροτονήθηκε παπάς, ο Σπυρίδων Ρεπούλιος του Ευσταθίου (Τρικούπης), στον Ιερό Ναό της Αγίας Αναστασίας, από τον Μητροπολίτη Κέρκυρας Ευστάθιο Σακελλάρη. Γεννήθηκε στους Λιαπάδες στις 03 Ιουλίου 1843.
• Την Κυριακή 24 Απριλίου 1905, χειροτονήθηκε παπάς, ο Κωνσταντίνος Αγάθος του Πανταζή και της Διαμαντίνας Μποζίκη (Παπακωνσταντής), στον Ιερό Ναό της Αγίας Αναστασίας, από τον Μητροπολίτη Κέρκυρας Σεβαστιανό. Ήταν συγχρόνως και δημοδιδάσκαλος στο Δημοτικό σχολείο Λιαπάδων. Είχε μία σπάνια και ενημερωμένη βιβλιοθήκη, η οποία εκτίθεται στο Αναγνωστήριο των Γ. Α. Κ. Κέρκυρας. Γεννήθηκε στους Λιαπάδες στις 12 Ιουνίου 1863.
• Την Κυριακή 13 Ιανουαρίου 1918, χειροτονήθηκε παπάς, ο Νικόλαος Αγάθος του Ευσταθίου (Μακελάρης), στον Ιερό Ναό της Υ. Θ. Λιβιώτισσας στο Σκριπερό, από τον Μητροπολίτη Κέρκυρας Σεβαστιανό. Ήταν ιερέας στο Σκριπερό και στους Γαρδελάδες. Γεννήθηκε στους Λιαπάδες στις 17 Ιουλίου 1886.
• Το Σάββατο 02 Αυγούστου 1941, χειροτονήθηκε παπάς, ο Ιωάννης Αγάθος του Γεωργίου, στον Ιερό Ναό της Αγία Αναστασίας, από τον Μητροπολίτη Κέρκυρας Αλέξανδρο. Γεννήθηκε στους Λιαπάδες το 1898 και είχε χειροτονηθεί διάκονος στις 19 Μαΐου 1941.
• Την Κυριακή 25 Νοεμβρίου 1984, εορτή της Αγίας Αικατερίνης, χειροτονήθηκε παπάς ο Γεώργιος Παγιάτης του Δημητρίου (Παπαγιάννης), στον Ιερό Ναό της Αγίας Αναστασίας στους Λιαπάδες, από τον Μητροπολίτη Κέρκυρας Τιμόθεο.
• Την Κυριακή 13 Ιουνίου 2010, χειροτονήθηκε ιερομόναχος, ο Καλλίνικος Νίνος του Σπυρίδωνος (Λούκας), στο μοναστήρι της Παλαιοκαστρίτσας, από το Μητροπολίτη Κέρκυρας Νεκτάριο. Λειτουργεί στα χωριά Μακράδες και Αλειματάδες. Γεννήθηκε στους Λιαπάδες στις 05 Ιουλίου 1979.
Σε όλες τις χειροτονίες οι εκκλησίες ήταν γεμάτες κόσμο, που σύσσωμος φώναξε: Άξιος, Άξιος, Άξιος…
(Τελευταία ενημέρωση, 24/09/2020)
ΠΗΓΗ: Ιερά Μητρόπολις Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων.
Οι Ιερείς του χωριού Λιαπάδες Κέρκυρας, μέχρι το έτος 1834
Από τις εκκλησίες του χωριού Λιαπάδες πέρασαν πολλοί ιερείς. Ο λόγος ήταν ότι πολλοί αποφάσιζαν να χριστούν την ιεροσύνη μέχρι σημείου να έχουμε τη συνύπαρξη και δύο ιερέων στο χωριό. Παρά τις δυσκολίες της έρευνας, κατέστη εφικτό, μέσα από ιστορικές πηγές, να γνωρίζουμε τους περισσότερους ιερείς που έζησαν στο χωριό μας από το 1722 έως και το 1834. Η έρευνα αυτή έγινε από εκκλησιαστικούς κύκλους και δεν ήταν εφικτή η ταυτοποίηση των ιερέων και μέσα από τα παρανόμια τους. Η απογραφή των ιερέων και η καταχώρησή τους σε κατάστιχα, έγινε με ορόσημο το έτος 1834. Υπάρχουν δηλαδή δύο χωριστές περίοδοι:
φ 1. Η απογραφή με τους ιερείς από το 1722 μέχρι και το 1834, που είναι καταχωρημένη στα Γ. Α. Κ. Κέρκυρας, και
2 2. Η απογραφή με τους ιερείς από το 1834 μέχρι σήμερα 2020, που είναι καταχωρημένη και τηρείται στα αρχεία της Ιεράς Μητροπόλεως.
Η • ΑΠΟΓΡΑΦΗ με τους ιερείς των Λιαπάδων από το 1722 μέχρι το 1834
· 1722: Αβέρνικος
Χαλικιάς, Ιερομόναχος
Θεόφιλος Παγιάτης, Ιερεύς
Τιμόθεος Παγιατάκης, Ιερεύς
· 1723:
Προσήχθη εις ενεργεία, ο Γεώργιος Πολυμάρτης.
· 1728:
Αποβίωσε ο Ιερομόναχος Θεόκλητος Μαυροειδής, και ετάφη
στο κοιμητήριο της Αγίας Θέκλας.
· 1761:
Προσήχθη εις ενεργεία, ο Γεώργιος Παγιάτης
· 1762:
Προσήχθη εις ενέργεια, ο Αντώνιος Παγιάτης
· 1763:
Οι ιερείς του χωριού, επειδή τελείωσε το βιβλίο των βαπτίσεων και δεν είχε άλλα
φύλλα, πρόσθεσαν ένα ακόμα παιδί στο εξώφυλλο και παρακάλεσαν την “Αυτού
Παναιδεσιμότητα” να αναγνωρίσει το κύρος του παιδιού σαν βαπτισμένο.
· 1763: Θεόφιλος
Παγιάτης, Ιερεύς
Τιμόθεος Παγιατάκης, Ιερεύς
Γεώργιος Πολυμάρτης, Ιερεύς
· 1727:
Προσήχθη εις ενεργεία, ο Καλλίνικος Μποζίκης, Ιερομόναχος
· 1729: Τον Ιούνιο του 1729,
οι εφημέριοι του ναού της Αγίας Αναστασίας: Θεόφιλος Παγιάτης και Καλλίνικος
Μποζίκης, φανερώνουν πως σε καιρό μεγάλου πολέμου στο χωριό (επίθεση από
Αλτζερίνους πειρατές), χάθηκαν ή ξεσχίστηκαν φύλλα από το ληξιαρχικό βιβλίο του
ναού.
· 1735: Καλλίνικος
Μποζίκης, Ιερομόναχος
Θεόφιλος Παγιάτης, Ιερεύς
Γεώργιος
Πολυμάρτης, Ιερεύς
Προσήχθη εις ενεργεία, ο Ιωάννης
Ρεπούλιος
Ο
ιερέας Τιμόθεος Παγιατάκης έχει αποβιώσει.
· 1764:
Αποβιώνει ο Θεόφιλος Παγιάτης και ετάφη στο κοιμητήριο της
Αγίας Αναστασίας.
· 1769: Νικόλαος
Αγάθος, Ιερεύς
· 1770: Νικόλαος
Αγάθος, Ιερεύς
Αντώνιος Παγιάτης, Ιερεύς
· 1775: Στυλιανός
Παγιάτης, Ιερεύς
· 1776: Γεώργιος
Παγιάτης, Ιερεύς
· 1777: Νικόλαος
Αγάθος, Ιερεύς
Αντώνιος Παγιάτης του Θεοφίλη, Ιερεύς, συν οι
νέοι ιερείς από το 1775.
· 1790: Στυλιανός
Παγιάτης, Ιερεύς
Γεώργιος Παγιάτης, Ιερεύς
· 1800:
Παραμένουν οι ίδιοι από το 1790.
· 1801:
Παραμένουν οι ίδιοι
Προσήχθη
εις ενεργεία ο Αναστάσης Παγιάτης
Προσήχθη εις ενεργεία ο Γεώργιος
Γουλής
· 1805:
Τον Νοέμβριο του 1805, προσήχθη το βιβλίο του ναού στον Μητροπολίτη
Κέρκυρας Ιερόθεο, από τον Ιερέα Στυλιανό Παγιάτη.
· 1807: Θεοδωρής
Παγιάτης, Ιερεύς
Στυλιανός Παγιάτης, Ιερεύς
Ο ιερέας Γεώργιος Παγιάτης,
έχει αποβιώσει.
· 1817: Θεόδωρος
Παγιάτης, Ιερεύς
Στυλιανός Παγιάτης, Ιερεύς
Αντώνιος Ρεπούλιος, ιερεύς
· 1832:
Παραμένουν οι ίδιοι από το 1817
· 1834: Χαράλαμπος Κορακιανίτης, Ιερομόναχος
Θεόδωρος Παγιάτης, Ιερεύς
Αντώνιος Ρεπούλιος, Ιερεύς
Ιωάννης Παγιάτης, Ιερεύς
Πηγή: Γ.Α.Κ. Κέρκυρας
Τετάρτη, 27 Μαΐου 2020
Ιταλικός στρατός κατοχής στους Λιαπάδες
31 Αυγούστου 1923: Οι Ιταλοί βομβαρδίζουν και καταλαμβάνουν την Κέρκυρα και η κατοχή αυτή θα διαρκέσει μέχρι τις 27 Σεπτεμβρίου 1923.
Υπήρξε όμως και μία δεύτερη ιταλική κατοχή στο νησί από 23 Απριλίου 1941 μέχρι τις 8 Σεπτεμβρίου 1943.
Σε αυτό το δεύτερο διάστημα, ένα ιταλικό απόσπασμα κατασκήνωσε στους Λιαπάδες. Ο Pierro Parini ήταν ο “Αρχηγός του Γραφείου Πολιτικών Υποθέσεων των Ιονίων Νήσων” και πίστευε στο όραμα της προσάρτησης της Κέρκυρας στην Ιταλία. Με εντολή του λειτούργησαν στρατιωτικές μονάδες σε πολλά χωριά ύψιστου γεωγραφικού ενδιαφέροντος.
Ο σκοπός της άφιξης του αποσπάσματος στους Λιαπάδες, ήταν η κατασκευή και επάνδρωση σκοπιάς 24ώρου βάσεως, στο χτήμα του Μπαλή στη Βάρδια. Μία τσιμέντινη βάση, είναι ακόμη εκεί (2020), κάτι που το επαλήθευσε και ο Γιώργος ο Μπαλής.
Στους Λιαπάδες έστησαν αντίσκηνα στα Μουρσιά στις ελιές του Κουνούβελου, έξω από το σπίτι του Θοδωρή του Κέρκυρα.
Οι Ιταλοί συμπαθούσαν τους Λιαπαδίτες και ο επικεφαλής αξιωματικός με το όνομα Τζίνο το έδειχνε φανερά. Κάτω από το σπίτι του Καρόνια, σε μία κουφάλα ελιάς, ο Ιταλός μάγειρας έστησε το μαγειρείο του. Κάθε μέρα εμαγείρευε φαγητό για όλο το χωριό. Ο μάγειρας είχε ένα σήμαντρο, σαν της Άγιας Θέκλης, και το σήμαινε όταν το φαΐ ήταν έτοιμο. Επειδή η πείνα είναι κακός σύμβουλος, χωρίς ντροπή, όλοι οι χωριανοί ερχότανε με ένα κατσαρολί ή ένα λατί και έπαιρναν τη μερίδα τους. Ο Τζίνο αγαπούσε πολύ τα παιδιά και τους έδινε πάντα προτεραιότητα στο φαγητό. Τους έδινε ακόμη καραμέλες και σοκολάτες.
Ο Τζίνος του Γαλάνη επήρε το παρανόμι του από τον Τζίνο τον Ιταλό, ενώ εγώ και ο Σπύρος ο Στούπας, είμαστε ...υπό την προστασία του.
Κάποιος Κακαρέλης με το παρανόμι Βράκας, είχε στο σπίτι του μία γαϊδούρα που ήτανε τοιμόγενη. Όταν εκόντευε να γεννήσει, πήρε τη γαϊδούρα στου Κόρακα, φοβούμενος μήπως οι Ιταλοί της πάρουνε το πουλάρι. Αυτό που εβοφούντανε εγίνηκε. Κάποιοι Ιταλοί στρατιώτες περνώντας από του Κόρακα, είδαν το πουλάρι και το πήρανε στην πλάτη και το φέρανε στα Μουρσιά. Επαίζανε με αυτό και το αμπώνανε από δω και από κει. Το πουλάρι όλο εντεντέλουνε και έπεφτε.
Την άλλη μέρα, το παρέλαβε ο μάγειρας. Όταν όμως το μεσημέρι εσήμανε το σήμαντρο για φαΐ, οι Λιαπαδίτες είχανε μάθει τι φαΐ εμαγείρεψε και ...δεν ανταποκρίθηκαν στο σημανιό.
Φεύγοντας οι Ιταλοί στις 8 Σεπτεμβρίου 1943, άφησαν πίσω τους και πολλούς φίλους. Ιδιαίτερα τα μικρά παιδιά των οποίων η ζωή δεν ήταν εξασφαλισμένη.
Παρασκευή, 17 Απριλίου 2020
ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ: 100 χρόνια πριν: Ο Άρτος ημών ο Επιούσιος
- Ο φούρνος της φωτογραφίας, είναι από το Google Gallery.
Πέμπτη, 9 Απριλίου 2020
Διδακτορικές διατριβές, για κερκυραϊκά & επτανησιακά θέματα
2014: ΝΟΤΙΑ ΚΕΡΚΥΡΑ: Ο Τόπος και οι Άνθρωποι,19ος αιώνας. Λιλή Καραχάλιου-Γάκη
2015: Πρόληψη και αντιμετώπιση της αρρώστιας στα Επτάνησα από την Ένωση έως τη γερμανική κατοχή (1865-1945), Μοσχόπουλος Νικόλαος.