Κάποτες ήρθε στο χωριό ένα αυτοκίνητο που επούλουνε ψάρια και ένας Λιαπαδίτης ερώτησε το Γιάννη το Γαλάνη αν τα ψάρια είναι φρέσκα για ν' αγοράσει.
-Είναι φρέσκα τα ψάρια Γιάννη για ν' αγοράσω;
Ο Γαλάνης έπιακε ένα ψάρι από την ψαροκασέλα, τόβαλε στο στόμα του, μετά στ’ αυτί του και τ’ απέλησε πάλε στη ψαροκασέλα, κάνοντας όχι, σαυτόνε που τον ερώτησε. Όταν το αυτοκίνητο έφυγε, ερώτησε μετά το Γαλάνη,
-Πώς εκατάλαβες ότι τα ψάρια δεν ήτανε φρέσκα; Και ο Γαλάνης τούπε:
-Είναι φρέσκα τα ψάρια Γιάννη για ν' αγοράσω;
Ο Γαλάνης έπιακε ένα ψάρι από την ψαροκασέλα, τόβαλε στο στόμα του, μετά στ’ αυτί του και τ’ απέλησε πάλε στη ψαροκασέλα, κάνοντας όχι, σαυτόνε που τον ερώτησε. Όταν το αυτοκίνητο έφυγε, ερώτησε μετά το Γαλάνη,
-Πώς εκατάλαβες ότι τα ψάρια δεν ήτανε φρέσκα; Και ο Γαλάνης τούπε:
-Ερώτησα το ψάρι: -Καλό μου ψάρι, μην είδες τη βάρκα μου, που την έχασα εχτές;
Και μούπε το ψάρι: -Πού να τηνε δώ Γιάννη μου; Εγώ είμαι δέκα μέρες έξω από το νερό…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου