Ο Γάμος στο χωριό

Ο γάμος στο χωριό, ήταν πάντα ένα μεγάλο κοινωνικό γεγονός. Στα πρώτα πενήντα χρόνια του αιώνα που επισκοπούμε, η φτώχεια στο χωριό εβρισκόντανε σε όλα σχεδόν τα σπίτια. Δεν υπήρχε ηλεκτρισμός με όλα όσα απορρέουν απ’ αυτό (τηλεόραση κ.λπ.). Οι διασκεδάσες ήταν λίγες και η μόνη χαρά ήτανε ένα ταξίδι στη χώρα, έστω και για γιατρό. Ο γάμος λοιπόν στο χωριό, ήταν μία ευκαιρία να ξεδώκουνε όλοι.

Τα βιολιά (Τσαγκάρης-Γαλάνης παλαιότερα), επηγαίνανε πρώτα και επαίρνανε τον κουμπάρο. Μετά επηγαίνανε στο σπίτι του και παίρνανε τον γαμπρό. Στη συνέχεια όλοι μαζί, επαίρνανε τη νύφη και επηγαίνανε στην εκκλησιά.

Μετά την τέλεση του μυστηρίου, όλοι οι συμπεθέροι επηγαίνανε για φαγητό. Όταν ήτανε η ώρα του φαγητού, το βιολί του Τσαγκάρη έπαιζε κι’ έλεγε: “πάμε να φάμετε, πάμε να φάμετε”, ενώ η κιθάρα του Γαλάνη έλεγε: “στου κουτού, στου κουτού. Μαζί με τσου καλεσμένους, ακλουθούσανε και όλοι οι μούτσοι, και επέρνανε από λίγο κριάς ή μπακαλάρο.

Ο Κάργας και ο Βέδερης, που ήτανε οι μαγείροι τση εποχής, είχανε ετοιμάσει -όπως πάντα- τα φαγητά για το γάμο.

Το πρώτο πιάτο ήτανε πάντα σούπα ρύζι αυγολέμονο και υπήρχε πάντα πέρσεμα. Ακλουθούσανε σαλάτες και ψητά και κούπες κουτουρού. Επίνανε μόνο κρασί, ποτέ μπίρα

Μετά το φαΐ, όλοι επήγαιναν στην πλατεία για χορό. Ήταν χορόμερα και συμμετείχε όλο το χωριό.

Παλαιότερα, ο γάμος διαρκούσε δύο μέρες. Την πρώτη μέρα, ήταν καλεσμένοι όλοι οι συμπεθέροι, ενώ τη δεύτερη, μόνο οι στενοί συγγενείς.

Τώρα, κλειούνε κέντρο για φαγητό και νοικιάζουνε πούλμαν για να μεταφέρουνε τσου καλεσμένους.

Αυτά συνέβαιναν μόνο όταν ο γαμπρός και η νύφη ήτανε από το ίδιο χωριό. Αν ένας από τσου δύο ήτανε ξενοχωρίτης,το πρωτόκολλο άλλαζε.

- Άν η νύφη ήτανε ξενοχωρίτσα, ο γάμος εγενόντανε στο χωριό της. Την προηγούμενη Κυριακή, εκουβαλούσανε τα σκουτιά και την προίκα τση νύφης στο χωριό της. Η μετακίνηση των καλεσμένων, πολλές φορές γενόντανε με φορτηγά αυτοκίνητα. Όλοι απάνω στο κασούνι. Τα  τελευταία χρόνια, βάνουνε πούλμαν, αλλά οι πιλιότεροι πάνε με τα ΙΧ τους και κορνάρουνε σ’ όλο το δρόμο.

- Αν ο γαμπρός ήτανε ξενοχωρίτης, ο γάμος εγενόντανε στο χωριό μας. Ερχόντανε οι καλεσμένοι του γαμπρού με πούλμαν και διάφορα άλλα μέσα και τηρούσαν τα ήθη και έθιμα του χωριού.