Η παράδοση θέλει το χωριό να διασκεδάζει τις Απόκριες. Κάθε χρόνο γίνεται καρνάβαλος και όλο το χωριό συμμετέχει στις σχετικές εκδηλώσεις, αν φυσικά δεν έχει συμβεί κάποιο δυσάρεστο γεγονός και υπάρχει πένθος. Πιστοί στα έθιμα και στην παράδοση, οι Λιαπαδίτες πενθούν κι’ όταν ακόμη συμβεί κάτι δυσάρεστο και στα διπλανά χωριά.
Τις τελευταίες δεκαετίες, την ευθύνη για την οργάνωση των αποκριάτικων εκδηλώσεων, έχουν οι σύλλογοι του χωριού. Πολλά νέα παιδιά, ασχολούνται σοβαρά με το θέμα, ξοδεύουν το χρόνο τους –πολλές φορές βάνουνε και από την τσέπη τους- για να κάνουν όσο πιο επιτυχημένη γίνεται τη λίστα των εκδηλώσεων. Καταρχάς διαλένε την ορχήστρα.
Με πολύ ελάχιστες εξαιρέσεις, ο Νικόλας ο Τσαγκάρης, είχε πάντα τον πρώτο λόγο για τα μουσικά ακούσματα, καθώς είναι παραδοσιακός μουσικός και γνωρίζει πάντα τι απαιτεί η μέρα και η περίσταση. Για όλες τσι Κυριακές τση Απόκριας, στο χωριό ήτανε χορόμερα.
Οι Λιαπαδίτες, ετρώγανε το μεσημέρι στα σπίτια τους, ανταλλάσοντας επισκέψεις και σε άλλα σπίτια και το απόγιομα ερχόντανε στην πλατεία για χορό. Εχορεύανε όλη μέρα και το βράδυ ξαναπηγαίνανε στα σπίτια τους και ετρώγανε ρυζόγαλα.
Την Καθαρή Δευτέρα, οι περισσότεροι, επηγαίνανε για τα κούλουμα. Μερικοί πήγαιναν σε διάφορες παραλίες, στο Λιμνί ή αλλού, ενώ οι πιλιότεροι πηγαίνανε στη Ροβινιά, όπου ήτανε τα βιολιά και ο πολύς ο κόσμος και στη Γιόφυρα. Στη Ροβινιά, όλοι επήγαιναν με τσου μεζέδες τους, τη χωριάτικη ταραμοσαλάτα, και πολύ κρασί ντόπιο.
Με πολύ ελάχιστες εξαιρέσεις, ο Νικόλας ο Τσαγκάρης, είχε πάντα τον πρώτο λόγο για τα μουσικά ακούσματα, καθώς είναι παραδοσιακός μουσικός και γνωρίζει πάντα τι απαιτεί η μέρα και η περίσταση. Για όλες τσι Κυριακές τση Απόκριας, στο χωριό ήτανε χορόμερα.
Οι Λιαπαδίτες, ετρώγανε το μεσημέρι στα σπίτια τους, ανταλλάσοντας επισκέψεις και σε άλλα σπίτια και το απόγιομα ερχόντανε στην πλατεία για χορό. Εχορεύανε όλη μέρα και το βράδυ ξαναπηγαίνανε στα σπίτια τους και ετρώγανε ρυζόγαλα.
Την Καθαρή Δευτέρα, οι περισσότεροι, επηγαίνανε για τα κούλουμα. Μερικοί πήγαιναν σε διάφορες παραλίες, στο Λιμνί ή αλλού, ενώ οι πιλιότεροι πηγαίνανε στη Ροβινιά, όπου ήτανε τα βιολιά και ο πολύς ο κόσμος και στη Γιόφυρα. Στη Ροβινιά, όλοι επήγαιναν με τσου μεζέδες τους, τη χωριάτικη ταραμοσαλάτα, και πολύ κρασί ντόπιο.
• Απονομή τίτλων τις Απόκριες
Οι παλαιότεροι Λιαπαδίτες, γιόρταζαν τσι Απόκριες με μεγαλύτερη συμμετοχή και με παλιούς παραδοσιακούς τρόπους. Δεν είχαν άλλωστε πολλές άλλες ευκαιρίες διασκέδασης, εκτός από τα πανηγύρια και τσι Απόκριες. Ένα από τα πιο διαδεδομένα νούμερα, ήτανε η δίκη του Καρνάβαλου. Για τον προσδιορισμό της δίκης και για τη σωστή ετυμηγορία, όρισαν τα μέλη του δικαστηρίου, δίνοντας τσου ανάλογους τίτλους σε κάποιους χωριανούς. Από τότες έχουμε στο χωριό τα παρανόμια Σαγγελέας, Πρόεδρος, Πάρεδρος, Προεστός, και Σύμβουλος, τα οποία παραμένουν μέχρι και τσι μέρες μας σαν οικογενειακά παρανόμια.
• Απόκριες με απρόοπτα
Κάποιες Απόκριες, εγίνονταν στην πλατεία του χωριού το δικαστήριο τση Αποκριάς και ο Γιάννης ο Καβαλίνας, εδέχθηκε να παίξει το ρόλο του κατηγορούμενου. Επάτουνε επάνω σε ένα τραπέζι και του είχανε περάσει θηλιά στο λαιμό, αντί για τσι αμασχάλες.
Σε κάποιο σημείο τση δίκης, όταν εδιαβάστηκε η απόφαση, εκλωτσήσανε το τραπέζι, και ο Γιάννης έμεινε στο κενό. Ίσια ίσια που επρόλαβε ο Νίκος ο Τσόμπρας να τον ασκώσει μαζί με άλλους και να του βγάλουνε τη θηλιά.
Σε κάποιο σημείο τση δίκης, όταν εδιαβάστηκε η απόφαση, εκλωτσήσανε το τραπέζι, και ο Γιάννης έμεινε στο κενό. Ίσια ίσια που επρόλαβε ο Νίκος ο Τσόμπρας να τον ασκώσει μαζί με άλλους και να του βγάλουνε τη θηλιά.
• Λιαπαδίτικη Κυβέρνηση
Σε κάποιες Απόκριες, εκυκλοφορήσανε μία φιλιστόκα στο χωριό, που έλεγε ότι οι Λιαπάδες αποχτούν τη δική τους κυβέρνηση. Ορίσανε μάλιστα και τσου υπουργούς, που ήτανε οι παρακάτω:
- υπουργός Γεωργίας: Θοδωρής Αγάθος, Αντζελής (Κέρκυρας)
- υπουργός Μεταφορών: Νίκος Λεπενιώτης
- υπουργός Οικονομικών: Σπύρος Μποζίκης (Κολόκας)
- υπουργός Τύπου & Πληροφοριών: Κώστας Αγάθος (Κουκουμάρης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου