Για τα σχολειά του χωριού έχουμε λίγες πληροφορίες. Δεν καταφέραμε να
φτάσουμε τσι πληροφορίες, θεωρούμε όμως ότι αυτό είναι ζήτημα χρόνου.
Παρουσιάζουμε λοιπόν σήμερα όσα έχουμε και ζητάμε από όσους ξέρουν να μας
φωτίσουν περισσότερο.
Το Δημοτικό σχολείο
Η αρχιτεκτονική του Δημοτικού σχολείου Λιαπάδων, αποτελεί στολίδι για το χωριό, καθώς το βλέπουν οι επισκέπτες μπαίνοντας στο χωριό. Είναι ένα νεοκλασικό κτίριο, του οποίου οι εργασίες άρχισαν το 1908 και τελείωσαν το 1910. Πολύ πριν την ίδρυση του Δημοτικού σχολείου Λιαπάδων, λειτουργούσε δημοτικό σχολείο μέσα στην εκκλησία του Αϊ Νικόλα.
Αυτό το τελευταίο επιβεβαιώνεται και από έγγραφα που είναι καταχωρημένα στα Γ.Α.Κ. Νομού Κέρκυρας, στο φάκελο τση εκκλησιάς του Αϊ Νικόλα. Το Δημοτικό σχολείο, δεν ελειτούργησε τα χρόνια τση κατοχής, αργότερα όμως, για να αναπληρωθούνε τα χαμένα διδακτικά χρόνια, το σχολείο ελειτουργούσε εντατικά, δίνοντας την ευκαιρία τσου μαθητές να παρακολουθούνε τα μαθήματα σε εξαμηνιαίες τάξεις. Έτσι, για δύο συνεχή χρόνια, οι μαθητές σε ένα σχολικό έτος εβγάζανε από δύο τάξεις.
Παρόμοια σχολεία, με τον ίδιο νεοκλασικό ρυθμό, υπάρχουν τσου Δουκάδες και τσου Γιαννάδες. Τα σχολεία αυτά, ιδρύθηκαν στα ως άνω χωριά, με κλήρωση που έγινε στη χώρα, και της οποίας το αποτέλεσμα θεωρήθηκε διαβλητό. Το οικόπεδο του Δημοτικού σχολείου, είναι δωρεά από την εκκλησία τση Άγια Θέκλης.
Ο δρόμος πρώτα κατήβενε από εκεί που είναι
τώρα του Πολυλά, και συνέχιζε με ευθεία μέχρι το Συνεταιρισμό. Η διπλανή φωτογραφία που κάποιο λιαπαδιτόπουλο -καλή του ώρα- την ανέβασε στο Facebook, δείχνει το σχολείο και τη γύρω περιοχή, όπως ήτανε τα χρόνια 1920-1930. Αρχικά λειτούργησε σαν μονοθέσιο σχολείο, και αργότερα σαν διθέσιο. Στη δυτική πλευρά –δίπλα στο θυρώνα- ήτανε υπόστεγο, στο οποίο στη συνέχεια χτίστηκε και δημιουργήθηκε νέα διδακτική τάξη και έτσι το σχολείο έγινε τριθέσιο. Στο υπόστεγο αυτό, εβράζανε παλιά το γάλα που επίνανε όλα τα παιδιά στο διάλειμμα. Στον ίδιο χώρο, η Μαρία του Ράκου και η Κατίνα του Κλίτσα, εμαγειρεύανε το μεσημεριανό φαΐ, που το τρώγανε τα παιδιά στο σπίτι του Παρέδρου, απέναντι από τση Λουκίας.
Το υπόστεγο αυτό, κατεδαφίσθηκε το 2006 και στη θέση του ανεγέρθηκε ένα νέο κτιριακό συγκρότημα με τέσσερις αίθουσες.
Το σχολείο μας τη δεκαετία του '60 |
τώρα του Πολυλά, και συνέχιζε με ευθεία μέχρι το Συνεταιρισμό. Η διπλανή φωτογραφία που κάποιο λιαπαδιτόπουλο -καλή του ώρα- την ανέβασε στο Facebook, δείχνει το σχολείο και τη γύρω περιοχή, όπως ήτανε τα χρόνια 1920-1930. Αρχικά λειτούργησε σαν μονοθέσιο σχολείο, και αργότερα σαν διθέσιο. Στη δυτική πλευρά –δίπλα στο θυρώνα- ήτανε υπόστεγο, στο οποίο στη συνέχεια χτίστηκε και δημιουργήθηκε νέα διδακτική τάξη και έτσι το σχολείο έγινε τριθέσιο. Στο υπόστεγο αυτό, εβράζανε παλιά το γάλα που επίνανε όλα τα παιδιά στο διάλειμμα. Στον ίδιο χώρο, η Μαρία του Ράκου και η Κατίνα του Κλίτσα, εμαγειρεύανε το μεσημεριανό φαΐ, που το τρώγανε τα παιδιά στο σπίτι του Παρέδρου, απέναντι από τση Λουκίας.
Το υπόστεγο αυτό, κατεδαφίσθηκε το 2006 και στη θέση του ανεγέρθηκε ένα νέο κτιριακό συγκρότημα με τέσσερις αίθουσες.
Σχολικόν Έτος 1962-1963 |
Μετά από αυτήν την προσθήκη, το σχολείο είναι εξαθέσιο και από τη σχολική χρονιά 2007 – 2008, καλύπτει πλήρως τις σχολικές ανάγκες της μείζονος περιοχής. Είναι λυπηρό, ότι στο σχολείο σήμερα δεν υπάρχει κανένα αρχείο, που να μαρτυρεί την ιστορία του.
Λέγεται, πως κάποιος δάσκαλος μία φορά, … ανακάτωσε και κατάστρεψε –παρά τη θέλησή του- και τα λίγα έστω ντοκουμέντα, που αφορούν το Δημοτικό σχολείο Λιαπάδων. Στο υπόγειο του σχολείου, υπάρχουν ευρήματα που μαρτυρούν το εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονος, που προϋπήρχε του σχολείου στον ίδιο χώρο.
Λέγεται, πως κάποιος δάσκαλος μία φορά, … ανακάτωσε και κατάστρεψε –παρά τη θέλησή του- και τα λίγα έστω ντοκουμέντα, που αφορούν το Δημοτικό σχολείο Λιαπάδων. Στο υπόγειο του σχολείου, υπάρχουν ευρήματα που μαρτυρούν το εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονος, που προϋπήρχε του σχολείου στον ίδιο χώρο.
Το Νηπιαγωγείο
Για το Νηπιαγωγείο Λιαπάδων, δεν υπάρχουνε γραμμένες πληροφορίες. Δεν τηρήθηκαν αρχεία ή η πρόσβαση σε αυτά στάθηκε αδύνατη μέχρι τώρα.
Όπως μάθαμε, το Νηπιαγωγείο Λιαπάδων, ιδρύθηκε το 1969. Αρχικά ελειτούργησε σε ενοικιαζόμενο χώρο, στο σπίτι του Θοδωρή Μιχ. Αγάθου, Μολοχίτη και αργότερα μεταφέρθηκε στο ακίνητο που χτίστηκε για το σκοπό αυτό στο “Λουτρουβιό τσ’ εκκλησιάς”. Από το Νηπιαγωγείο πέρασαν κατά καιρούς πολλές δασκάλες-νηπιαγωγοί, οι οποίες με τη δουλειά τους, κέρδισαν την αγάπη των παιδιών.
Όπως μάθαμε, το Νηπιαγωγείο Λιαπάδων, ιδρύθηκε το 1969. Αρχικά ελειτούργησε σε ενοικιαζόμενο χώρο, στο σπίτι του Θοδωρή Μιχ. Αγάθου, Μολοχίτη και αργότερα μεταφέρθηκε στο ακίνητο που χτίστηκε για το σκοπό αυτό στο “Λουτρουβιό τσ’ εκκλησιάς”. Από το Νηπιαγωγείο πέρασαν κατά καιρούς πολλές δασκάλες-νηπιαγωγοί, οι οποίες με τη δουλειά τους, κέρδισαν την αγάπη των παιδιών.
Το Γυμνάσιο
Το Γυμνάσιο Λιαπάδων άρχισε να λειτουργεί
το 1982.
Τα σχολικά έτη 1982-1983 και 1983-1984 λειτούργησε σαν
παράρτημα του Α' Γυμνάσιου
Κέρκυρας.
Ιδρύθηκε το 1984 με το ΠΔ 331 (ΦΕΚ 118/16-8-1984
ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ).
Μέχρι το 1992 στεγάστηκε στο κτήριο που σήμερα στεγάζεται η Φιλαρμονική μέσα στο χωριό των Λιαπάδων. Το 1992 ολοκληρώθηκε η κατασκευή από τον Οργανισμό Σχολικών Κτηρίων του σημερινού κτηρίου στην τοποθεσία “Αρνάτικα”, στη θέση “Πηλός” της Κοινότητας Λιαπάδων). Στο χώρο που τώρα καταλαμβάνει το Γυμνάσιο Λιαπάδων, γινότανε παλαιότερα το πανηγύρι της Οδηγήτριας.
Μέχρι το 1992 στεγάστηκε στο κτήριο που σήμερα στεγάζεται η Φιλαρμονική μέσα στο χωριό των Λιαπάδων. Το 1992 ολοκληρώθηκε η κατασκευή από τον Οργανισμό Σχολικών Κτηρίων του σημερινού κτηρίου στην τοποθεσία “Αρνάτικα”, στη θέση “Πηλός” της Κοινότητας Λιαπάδων). Στο χώρο που τώρα καταλαμβάνει το Γυμνάσιο Λιαπάδων, γινότανε παλαιότερα το πανηγύρι της Οδηγήτριας.
Ο χώρος παραχωρήθηκε από την εκκλησία της Αγίας Αναστασίας. Η διαδικασία παραχώρησης του οικοπέδου ξεκίνησε το 1974 και
ολοκληρώθηκε το 1978 επί προεδρίας Ιωάννη Αγάθου (Πολυλά). Το 1982 ξεκίνησαν οι
μελέτες για την κατασκευή του Γυμνασίου επί προεδρίας Γεωργίου Αγάθου (Σόκα),
τις οποίες ανέλαβε αφιλοκερδώς η μηχανικός κ. Μαίρη Παπαηλία Αγάθου. Η διαδικασία της
μελέτης και η προσπάθεια χρηματοδότησης της κατασκευής ολοκληρώθηκε το 1990
οπότε και ξεκίνησαν οι εργασίες ανέγερσης του σχολικού συγκροτήματος, οι οποίες
ολοκληρώθηκαν το 1992.
Το Γυμνάσιο λειτουργεί στο νέο κτήριο από το σχολικό έτος 1992-1993 μέχρι σήμερα. Το κτήριο
περιλαμβάνει τρεις μεγάλες αίθουσες διδασκαλίας, μια αίθουσα εξοπλισμένη για εργαστήριο
Φυσικών επιστημών, ένα εργαστήριο πληροφορικής, σχολική βιβλιοθήκη εξοπλισμένη από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα ΕΠΕΑΕΚ,
καθώς και κλειστό γυμναστήριο εξοπλισμένο με όργανα γυμναστικής από τον πρώην Δήμο Παλαιοκαστριτών. Επίσης διαθέτει δύο γραφεία (ένα για τον διευθυντή και
ένα για το σύλλογο διδασκόντων) καθώς και χώρους αποθήκης τουαλετών και
λεβητοστασίου. Τέλος ένα μικρό χώρο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κυλικείο.
Σημείωση: Οφείλουμε να ευχαριστήσουμε δημόσια τον Διευθυντή του Γυμνασίου Λιαπάδων κ. Νίκο Σκολαρίκη, γιατί με σύντομες διαδικασίες μιας εβδομάδος, κατόρθωσε να συλλέξει και να μας παραδώσει όλες τις παραπάνω πληροφορίες.
Ξένες Γλώσσες
• Η Μαρία Ρεπούλιου-Μποζίκη (τ’ Ανίση), από πολύ παλιά διδάσκει στο χωριό Αγγλικά.
Τα περισσότερα Λιαπαδιτόπουλα έχουνε περάσει από τα θρανία της.
• Μία Γερμανίδα, η Ούτε, παντρεμένη στο χωριό με το Γιώργο Νίνο, του Παρέδρου, για αρκετό διάστημα, παρέδιδε στο χωριό μαθήματα Γερμανικών.
• Η Καίτη Μάζη του Μέντα, διδάσκει Αγγλικά στο Σκριπερό.
• Η γυναίκα του Φινάντσα, η Μπέβερλι, εδίδασκε Αγγλικά πολλά χρόνια.
• Στην Οδήτρια, στο δρόμο τση Γιόφυρας, εδίδασκε ξένες γλώσσες η κα. Βαραγκούλη, από τη χώρα.
• Στην Οδήτρια, στο δρόμο τση Γιόφυρας, εδίδασκε ξένες γλώσσες η κα. Βαραγκούλη, από τη χώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου