Οι μεταφορές στο χωριό

Τον παλιό εκείνο τον καιρό, οι μεταφορές στο χωριό, εγενόντανε με τα πρόσφορα μέσα τση εποχής. Όπως ολούθε δηλαδή. Για να πάει κάποιος στη χώρα και νάρθει, έπρεπε να πάει με το λεωφορείο τση γραμμής, που το λέγανε “Διάνα” ή “Γιάνα”. Το λεωφορείο ανήβαινε μέχρι το σκολειό και έκανε ένα δρομολόγιο την ημέρα για τη χώρα. Όσοι ήτανε προνομιούχοι, επενιάρανε κούρσα, επλερώνανε κάτι παραπάνω και επηγαίνανε με το Μέμο τον Πέπο, ο οποίος είχε επιβατηγή άμαξα και επήγαινε στη χώρα. Αργότερα ήρθανε δύο κούρσες στο χωριό. Την πρώτη επιβατηγή κούρσα μάρκας Μερσεντές, την είχε ο Αγησίλαος και αργότερα ένα δεύτερο αυτοκίνητο, έφερε ο Λεμόνης. Ο Αγησίλαος είχε καταφέρει να μπει στην τότε κερκυραϊκή ελίτ. 

Γιάννης Λεμόνης:Το πρώτο ταξί του χωριού.

Ο Γιάννης ο Λεμόνης, έπαιρνε κάθε μέρα πέντε επιβάτες για τη χώρα και ξεκινούσε έξω από το Θυρώνα στο σκολειό.

Για τσι μεταφορές λαδιών και άλλων εμπορευμάτων στη χώρα, επηγαίνανε οι καραγωγείς, που είχανε ένα κάρο που το λέγανε λύσσα και που το έσερνε άλογο. Τέτοιοι καραγωγείς ήτανε, ο Στέλιος και ο Μήκιος ο Ατζελής, ο Θοδωρής ο Τζίτζηρας, ο Κουίνος που είχε καραγωγέα το Σπύρο τον Κόντη και ο Μήκιος ο Μολοχίτης, ο Κουφός.

Είχανε μία νότα, ένα στρατσόχαρτο δηλαδή, και εγράφανε τσι παραγγελίες τους.

Αργότερα ήρθανε στο χωριό τα δύο πρώτα φορτηγά δημόσιας χρήσης, από το Δήμο τον Ατζελή και τον Γιάννη τον Κουίνο. Κάθε μέρα, εκουβαλούσανε το λάδι στη χώρα και εφέρνανε παραγγελίες πάσης φύσεως για το χωριό.

Μέσα στο χωριό, ο Νίκος ο Λεπενιώτης και ο Λολής, είχανε τρακτέρια και εκάνανε μεταφορές οικοδομικών υλικών και ότι άλλο επυτήχαινε. Και οι δύο αυτοί χωριανοί μας, μετεξελίχθηκαν. Ο Λεπενιώτης κάνοντας με ΙΧ φορτηγό αυτοκίνητο, μεταφορές από και προς την πόλη, εξυπηρετεί ποικιλοτρόπως τσου χωριανούς. Ο Σταμάτης ο Κόντης, κάνει τσι μεταφορές οικοδομικών υλικών και τεχνικών έργων.

Ο Νίκος ο Μπλούτσας, κάνει όλες τις αγροτικές εργασίες και μεταφορές πάσης φύσεως, μέσα στο χωριό.

Παλαιότερα τρεις Λιαπαδίτες είχανε ταξί. Ο Πέτρος του Κουίνου και ο Αλέκος ο Μπέτης στο χωριό και ο Μήκιος ο Ταπάνας στη χώρα.
Τώρα δεν υπάρχουν λιαπαδίτικα ταξί, καθώς η οικονομική κρίση είχε και για το χωριό, σημαντικές και δυσάρεστες οικονομικές και κοινωνικές προεκτάσεις.