Σαν μεγάλο χωριό που είναι οι Λιαπάδες, σε όλη τη διάρκεια του αιώνα, έσφυζε από κάθε είδους δραστηριότητες. Οι Λιαπαδίτες κατάφεραν –έστω και με αντίξοες τον καιρό εκείνο συνθήκες- να διακριθούνε σε όλους τσου τομείς. Βασικά και βιοποριστικά επαγγέλματα είναι και ήτανε πάντα η γεωργία, η κτηνοτροφία και η αλιεία. Όμως, το εμπόριο, οι υπηρεσίες και αργότερα ο τουρισμός, δεν τσου αφήκανε ασυγκίνητους. Η φήμη τους εξεπέρασε τη στενή τοπική κοινωνία και υπήρξανε συνεχείς δραστηριότητες με την πόλη αλλά και με την …Αθήνα ακόμα.
Κτηνοτροφία
Πολλοί Λιαπαδίτες, ασχολήθηκαν με την κτηνοτροφία, παράγοντας προϊόντα (γάλα,τυρί και κοπριά). Το γάλα και το τυρί είναι πρώτα σε ποιότητα που όμοια τους δεν υπάρχουνε πουθενά. Οι κοπαδιαραίοι, εκάνανε και κάνουν ένα δύσκολο επάγγελμα, σε άθλιες συνθήκες, χωρίς αξιόλογα σε σχέση με τη δουλειά τους έσοδα. Τα κοπάδια ήταν κυρίως αρνιά και λίγα κατσίκια. Οι Λιαπαδίτες έδιναν τα αρνιά και τα κατσίκια τους το καλοκαίρι στο κοπάδι.
Ο κοπαδιάρης με την οικογένειά του ήταν απασχολημένοι όλο το 24ωρο με το κοπάδι. Γιαυτό είχε πάντα την κατοικιά του κοντά στη στάνη του. Το κοπάδι ολημερίς ήτανε στη βοσκή, πολλές φορές και τη νύχτα. Για να εξασφαλίσει χόρτο για το κοπάδι, εφρόντιζε να έχει πολά μπαλότα σανό, κόβγοντας τα χόρτα από πολλά χωράφια.
Για να πιεί το κοπάδι νερό το έπαιρνε στην πηγή, ή είχε ποτισιώνα κοντά σε κάποιο πηγάδι. Είχε λαρνάκια γιομάτα νερό από τα οποία επίνανε τα ζα. Σε αντάλλαγμα για τσι υπηρεσίες του, ο κτηνοτρόφος έπαιρνε το γάλα που το έκανε τυρί και το μαλλί που τα κούρευε. Κρατούσε τα ζώα όλο το καλοκαίρι και τα επέστρεφε το φθινόπωρο …γονιμοποιημένα. Στο κάθε κοπάδι υπήρχαν ένας ή δύο ντάσηδες, που εγονιμοποιούσανε τσι προβατίνες. Ο κοπαδιάρης παρακολουθεί κάθε μέρα ποια πρόβατα γονιμοποιούνται και τσου βάνει βούλωμα.
 |
| Πέτρινο σκαλιστό λαρνάκι |
Για να πιεί το κοπάδι νερό το έπαιρνε στην πηγή, ή είχε ποτισιώνα κοντά σε κάποιο πηγάδι. Είχε λαρνάκια γιομάτα νερό από τα οποία επίνανε τα ζα. Σε αντάλλαγμα για τσι υπηρεσίες του, ο κτηνοτρόφος έπαιρνε το γάλα που το έκανε τυρί και το μαλλί που τα κούρευε. Κρατούσε τα ζώα όλο το καλοκαίρι και τα επέστρεφε το φθινόπωρο …γονιμοποιημένα. Στο κάθε κοπάδι υπήρχαν ένας ή δύο ντάσηδες, που εγονιμοποιούσανε τσι προβατίνες. Ο κοπαδιάρης παρακολουθεί κάθε μέρα ποια πρόβατα γονιμοποιούνται και τσου βάνει βούλωμα.
Γεωργία
Από γενιά σε γενιά, διαιωνίζεται το αρχαίο επάγγελμα του γεωργού. Από πολύ παλιά, οι νοικοκυραίοι του χωριού, εχαλεύανε το βράδυ να βρουν αργατικούς για την άλλη μέρα. Οι αργατικοί με τσι δίκοπες εδουλεύανε στα χωράφια. Ο παρτσινέβελος τσούβανε να δουλεύουνε με αρδίνια, για να φαίνεται ποιος καθυστερεί.
Οι αργατικοί, εδουλεύανε για το μεροκάματό τους με μαρέντα και φαί. Οι δίκοπες που είχανε ήτανε δύο λογιών, δίκοπες με πέτεινα και δίκοπες πατρινές, που εχρησιμοποιούντανε ανάλογα με την κάθε γεωργική εργασία. Τα εισοδήματα από τσι γεωργικές εργασίες, ήταν κυρίως αυτά που προερχόντανε από ελιές, ενώ οι άλλες καλλιέργειες αφορούσανε την απόκτηση αγαθών για να περάσει το σπίτι όλο το χρόνο. Είχανε τα αμπέλια τους για το κρασί τση χρονιάς, όμως εβάνανε και όλων των ειδών τα λαχανικά (ντομάτες, αγγούρια, πεπερόνια), πατάτες, πατατόνες, κρεμμύδια κλπ. Τα παλιά χρόνια, εβάνανε στο Απανωλίβαδο και στο Κατωλίβαδο, μπαρμπαρόσταρο (καλαμπόκι), και όσπρια (ρεβίθια, φακές, λαθίρια, φασούλια κλπ). Στο χωριό υπήρχανε ετότες πολλά λουτρουβιά, που εσήμερα είναι παρατημένα και δε λειτουργεί καένα.
Αλιεία
Οι θαλασσινοί του χωριού μας, ετραβούσανε γερό κουπί. Μάχονταν τη θάλασσα για να βγάλουν ψάρια για το εισόδημά τους.
Στο κεφάλαιο “Σύλλογοι”, θα δείτε τσι ανησυχίες και τσου λόγους που τσου οδηγήσανε στη δημιουργία συλλόγου επαγγελματιών αλιέων.
Εμπόριο
Τα μπακάλικα του χωριού, τα παλιά τα χρόνια, ήτανε λίγα και οι χωριανοί εψιωνίζανε μπιστιού … για τη σοδειά. Όλοι οι παλιοί επαγγελματίες, εκάνανε και κοινωνική αποστολή, δίνοντας μπιστιού, σε δύσκολες εποχές, ετότες που ο κόσμος επείνουνε. Όλοι οι μαγαζάτορες είχανε (και έχουν ακόμη), ολόκληρα τεφτέρια γεμάτα χρέγια, που ποτέ δεν τα εισπράξανε.
Παλιά μπακάλικα, είχανε στο χωριό, ο Γιάννης ο Καλαφάτης στο μαγαζί του, ο Μήκιος ο Λινιάς, ο Στάθης ο Μιομός, ο Παπαρέλας στο μαγαζί του Λολή, ο Αλέξης ο Αντζελής στο μαγαζί του Στούπα στα δεντρούλια, ο Τσούτσας στο μαγαζί του Σόκα, ο Τάτσης ο Γιαννούτσος, οι δύο αδερφές του Τζουγάνου, πρώτα στο μαγαζί του Νούφρη και μετά στο μαγαζί του Σόκα. Παρά τις καλές τιμές που υπάρχουνε στο χωριό, εσήμερα δεν είναι λίγοι εκείνοι που ψωνίζουν από τη χώρα, τσι πιο πολλές φορές …ίσως ακριβότερα και απ’ ότι πουλιούνται στο χωριό.
Το Μάρκετ Σούλα
Ένα από τα πιο παλιά μπακάλικα του χωριού, είναι το μαγαζί του Φάλτσου, μετέπειτα “Μάρκετ Σούλα”. Όταν η Σούλα κατήβηκε στο Νιό, που αποδείχθηκε έξυπνη κίνηση, έκανε το μεγαλύτερο μαγαζί του χωριού, σε τζίρο, με μεγαλύτερο εμβαδόν, με καλές ανταγωνιστικές τιμές, που εκτός από τη λιαπαδίτικη πελατεία, απόχτησε πελάτες και από τα διπλανά χωριά. Στο καινούριο μαγαζί, εκτός από τα τρόφιμα, πουλάει μαναβική, είδη κιγκαλερίας και χρωματοπωλείου, γεωργικά προϊόντα, καθώς και ότι άλλο τση ζητήσουν. Μπροστά στον αυξημένο ανταγωνισμό, ήταν κατά καιρούς μέλος, στο συνεταιρισμό Coop, στην Ενωτική Κέρκυρας, στον όμιλο “Ασπίδα” και τελευταία ανήκει στον Όμιλο “Proton”.
Το μαγαζί του Μπελέλη
Από τα πολύ παλιά μαγαζιά, είναι και του Μπελέλη, ο οποίος ήταν έξυπνος επαγγελματίας, και έκανε περιουσία από το μπακάλικο. Για πολλές δεκαετίες, ήταν μέσα στο εμπόριο του χωριού, μέχρι που εγκαταλείφθηκε την τελευταία δεκαετία του αιώνα, καθώς οι νέες γενιές, προτίμησαν νέες δραστηριότητες.
Το μαγαζί του Αντζουλή
Από τα πολύ παλιά μαγαζιά, ο φούρνος του Αντζουλή, εκάλυπτε με ψωμί και μπακαλική, τα δυτικά προάστια του χωριού, Άι Νικόλα, Μουρσιά, Αγιάγκαθο και Μπουριτσάτικα. Όταν έπαψε να ζυμώνει, έφερνε ψωμί από άλλα χωριά. Μέχρι σήμερα προσέχει τσι τιμές του και διατηρεί την πελατεία του, σύμφωνα με το νόμο της προσφοράς και ζήτησης.
Το μαγαζί του Πολυλά
Μετατράπηκε από καφενείο σε mini market και προσπαθώντας να ανταπεξέλθει το δύσκολο ανταγωνισμό, διόρθωσε τσι τιμές του και μείωσε το ποσοστό κέρδους. Έχει καλό μερίδιο αγοράς, γιατί είναι στο κέντρο του χωριού, εξυπηρετώντας πολλούς χωριανούς και τουρίστες.
Εποχιακά mini markets
Ο Νίκος ο Λαΐς, ο Μήκιος ο Σταφύλιας και το μαγαζί τση Μαρίας του Κάψα, -όλα στο δρόμο προς τη Γιόφυρα- δουλεύουν σε εποχιακή βάση, εξυπηρετώντας κυρίως τον τουρισμό.
Καφενεία
Από παλιά, τα καφενεία στιο χωριό, είχανε μεγάλη πέραση. Υπήρχανε πολλά καφενεία, που θα προσπαθήσουμε να τα περιγράψουμε, με ορατό κίνδυνο, να παραλείψουμε κάποιους παλιούς καφετζήδες. Καφενείο είχε ο Γιάννης ο Λαής (ο Νίγκλης), ο Τάτσης ο Πολυλάς, ο Κομπόης στου Στούπα, ο Καβαδάτας στου Καλαφάτη, ο Σπύρος ο Σπυρέτος στου Αγησίλαου και ο Γιάννης ο Τσούτσας.στο μαγαζί του Σόκα.
Εσήμερα τα καφενεία του χωριού, μαζεύουνε τον κόσμο, ιδιαίτερα τσου χειμώνες. Σερβίρουνε ποτά και διαθέτουν τάβλι και τράπουλες. Σχεδόν όλα έχουνε τηλεόραση, άλλα ψένουνε και σουβλάκια, σε όλα όμως ο κόσμος έχει την άνεση να μιλάει ελεύθερα για τσι ομάδες και τα κόμματα. Το μαγαζί του Πίπη, που αργότερα έγινε του Ματσούκα, και πρόσφατα του Λωνίδη, είναι στο κέντρο του χωριού. Το μαγαζί του Σόκα, που αργότερα το έκανε ο Βασίλης τση Κάτες, και πρόσφατα τα παιδιά του Κουκουμάρη, το μαγαζί του Νίκου του Μακελάρη, ο Στέλιος ο Αντζελής στο μαγαζί του Τριαντάφυλλου, ο Αγησίλαος, ο Μήκιος του Λολή, ο Μήκιος ο Αντζελής, ο Αλέκος ο Μακελάρης στο μαγαζί του Νούφρη, ο Κώστας του Σίμου το μαγαζί του Μπελέλη. Καφενείο στο χωριό, έχει και ο Κανακαδίτης Αγάθος Σπύρος, Μαρινέρης.
Στα καφενεία τα παλιά χρόνια, επίνανε γαζόζα με Κίνα. Η Κίνα ήτανε ένα καφένιο παχύρευστο υγρό και τη βάνανε πρώτα στο ποτήρι. Από πάνω έπεφτε η γαζόζα και εγενόντανε ένας καφένιος αφρός, με ωραίο άρωμα.
Στα καφενεία τα παλιά χρόνια, επίνανε γαζόζα με Κίνα. Η Κίνα ήτανε ένα καφένιο παχύρευστο υγρό και τη βάνανε πρώτα στο ποτήρι. Από πάνω έπεφτε η γαζόζα και εγενόντανε ένας καφένιος αφρός, με ωραίο άρωμα.
Πάντως, τη νεολαία του χωριού, την μονοπωλούσε τσου χειμώνες, το “Σαντέ” τσου Σκάμπους, μέχρι που έκλεισε.
Οι ταβέρνες του χωριού
Στα παλιά τα χρόνια, είχανε ταβέρνες στο χωριό, ο Σπύρος ο Τρικούπης, ο Γιάννης ο Σαΐτας, ο Τάτσης ο Γιαννούτσος και ο Γιάννης ο Καλαφάτης.
Τσι Παρασκευές τση Σαρακοστής, ο Σπύρος ο Τρικούπης και ο Τάτσης ο Πολυλάς, εβράζανε κουκιά και τα πουλούσανε στο χωριό.
Οι Λιαπαδίτες γλεντούνε. Σήμερα υπάρχουνε πολλές ταβέρνες στο χωριό, που καλύπτουνε πλήρως τσι ανάγκες των χωριανών και των τουριστών. Βεβαίως πάνε και αλλού, στην Παλαιοκαστρίτσα, τσου Λάκωνες και στη χώρα. Οι περισσότερες ταβέρνες του χωριού, μία φορά τη βδομάδα, κάνουν για τσου ξένους, ελληνική βραδιά με χορευτικά νούμερα.
1. Ο Τσεντούρης και ο Γιώργος ο Ρουμανής (Νυχτερίδα), είναι οι πιο παλιές ταβέρνες του χωριού, που παλαιότερα εμάζευαν όλο το χωριό. Αργότερα, εστιάστηκαν κυρίως στον τουρισμό, χάνοντας τα ερείσματά τους τσου Λιαπαδίτες. Η ταβέρνα του Τσεντούρη, έκλεισε για δύο χρόνια και άνοιξε πάλι το 2004 από το Γιάννη του Πέτρου του Κουίνου.
2. Ο Παντούλης στην πιτσαρία “Golden Stars”, με την πίτσα του στου Καίσαρη, δεν λειτουργεί όλα τα χρόνια, όταν όμως λειτουργεί, γεμίζει με Λιαπαδίτες και ξένους.
3. Ταβέρνα γεμάτη με Λιαπαδίτες, έχει ο Μήκιος ο Σταφύλιας.
4. Ταβέρνα άνοιξε και ο Άσπρος, στην Οδήτρια.
5. Ταβέρνα είχε στο Απανωλίβαδο και ο Σταρένιος.
6. Ταβέρνα λειτούργησε στη Γιόφυρα, από τον Κώστα Ρεπούλιο, Τζίτζηρα.
7. Ταβέρνα έχει ο Σπύρος ο Πιτσάκος, στο δρόμο τση γιόφυρας, που τώρα τη δουλεύει ο Μπουράρος.
8. Εποχιακά, είναι ανοιχτά και τα εστιατόρια των δύο μεγάλων ξενοδοχείων.
9. Γραφικό μαγαζάκι, στη Γιόφυρα, έχει η Αθηνά του Σάγκα.
10. Ψαροταβέρνα είχε ο Τζαβέλας στην Οδήτρια.
11. Δύο ταβέρνες με το όνομα “Παράδεισος”, είχε ο Νίκος Παγιάτης ο Μπόρος, στην Παλαιοκαστρίτσα και στο Σκριπερό, ενώ τωρα δραστηριοποιείται μόνο στο μαγαζί του Λεμόνη τσου σκάμπους.
12. Μπαρ με πισίνες –εκτός από τα δύο ξενοδοχεία- έχουνε στο δρόμο τση Γιόφυρας, ο Μήκιος ο Σταφύλιας, ο Γιώργος ο Παπούλας, ο Νίκος ο Μπατούνης, ο Γιάννης ο Καρλαπίπας, το μπαρ Shambala, το μπαρ “Μέδουσα” και ο Σπύρος ο Μπίρλης.
13. Καφενείο και Inernet Café, έχει η Ρούλα του Γιάννη του Κανακαδίτη τσου Σκάμπους.
Άλλες δραστηριότητες στο χωριό
 |
| Το φαρμακείο του χωριού |
- Από πολύ παλιά, υπήρχαν στη Γιόφυρα, δύο μαγαζιά ψαροταβέρνες του Πουλακίδα και του Πατάτα.
- Ο Νίκος ο Λεπενιώτης κάνει στο χωριό μεταφορές, γενικό εμπόριο φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων.
- Αντιπροσωπεία μηχανών θαλάσσης Yamaha και Johnson, από το Δημήτρη Νίνο Καρόνια, τσι Αλυκές Ποταμού.
- Αντιπροσωπεία μηχανών θαλάσσης Suzuki, από τον Κώστα Μάζη (τ’ Αγγίλα), στη χώρα.
- Αντιπροσωπείες χαρτικών απορρυπαντικών τσι Φυτειές, από τον Σπύρο Λεπενιώτη, το Βαλεντίνο. Ο ίδιος διατηρεί και ιδιόκτητο κατάστημα λιανικής στο Σαρόκο.
- Θαλάσσια σπορ, έχει ο Νίκος ο Κούλουκας στην Αγία Τριάδα και ο Μήκιος ο Τσολιάς στην Παλαιοκαστρίτσα. Ο Βασίλης τση Κάτες στην Άγια Τριάδα νοικιάζει ποδήλατα.
- Ενοικίαση σκαφών και water taxi, από το Γιάννη τον Κολητήρη και το Μιχάλη Καβαλάρη στην Αλύπα, το Γιάννη τον Μπενιαμή στη Γιόφυρα.
- Εκδρομές τσου Χωμούς, με σκάφη glass bottom από το Νίκο το Μπατούνη στην Αλύπα.
- Εκδρομές τσου Χωμούς, με σκάφη glass bottom από το Νίκο το Μπατούνη στην Αλύπα.
- Περίπτερο στην πλατεία του χωριού, από το Δημήτρη Παγιάτη, Τσέλβα.
- Περίπτερο, είχε ο Κώστας του Σίμου στη Γιόφυρα.
- Βιοτεχνία τσιμεντόλιθων, από το Σπύρο του Παύλου, στη Σκιάδενα.
- Οινοποία και εμφιάλωση κρασιού, έχει τσι Πλάκες ο Θοδωρής του Σπύρου του Πέπου.
- Τρία ξυλουργεία από τον Άρη το Λαή, το Σπύρο το Λαή και το Νίκο Φλαστάρη.
- Το ξενοδοχείο ΑΜΑΛΙΑ στη Δασιά, είχε παλαιότερα ο Σπύρος Μποζίκης, Προεστός.
- Κρέπες και πίτες, σερβίρει ο Μήκιος ο Αλιπούς στα Μακραδίτικα.
- Μαγαζί με ρούχα, είχε η Κική του Ρουμπίνη στην Οδήτρια, και με μπιζού η γυναίκα του Δημήτρη του Τσογιού.
- Σιδηρουργείο, από το Σπύρο Μπάτιο.
- Βενζινάδικο, από το Σπύρο Κορακιανίτη, το Χομεϊνί.
- Φαρμακείο άνοιξε στο χωριό, η κα. Νικολέτα Πανδή (φωτό).
- Γενικό εμπόριο αποπρρυπαντικών χαρτικών, έχει ο Κώστας Αγάθος, Ρουμανής.
- Τη νεολαία του χωριού και όχι μόνο, “τραβάει” το καλοκαίρι το μπαρ “Shambala”.
- Μηχανάκια νοικιάζει ο Γιώργος Μποζίκης, Γιωργίτσης και ο Σταύρος Παπαμόσχος, στα Βατιλερά.
- Αυτοκίνητα νοικιάζει ο Γιώργος Μποζίκης, Γιωργίτσης, στα Μακραδίτικα.
- Αποθήκη ηλεκτρολογικού υλικού, είχε στο χωριο η επιχείρηση Χαλκιάς-Μεϊδάνης ΑΕ.
- Όμως η πιο γραφική επιχείρηση απ’ όλες, είναι η πλωτή καντίνα του Μήκιου του Θεούλη, που εξυπηρετεί όλες τις λιαπαδίτικες ακτές, εκτός τση Γιόφυρας.
Παλαιότερες Δραστηριότητες
- Τσαγκαρικό, είχε παλιά ο Νικόλας ο Τσαγκάρης.
- Μάντρα οικοδομικών υλικών, άνοιξε για δύο χρόνια, ο Γιώργος Φισίγγης, στου Σγόμπου.
- Mini Golf, εφτιαξε στη Γιόφυρα, ο Αντώνης Νίνος, ο Βέδερης.
- Ένα ουζερί άνοιξε για λίγο ο Λεμόνης, με πολλές προοπτικές.
- Ταβέρνα άνοιξε και ο Καρόπουλος (ο γαμπρός του Σινιόρη) στο Νιό, (Μύθος), η οποία
λειτούργησε για ένα χρόνο. Έκλεισε και έκτοτε παραμένει κλειστή.
- Γραφικό μαγαζί είχε παλιά και ο Μήκιος ο Λαίς στη Μηχανή, … όταν άνοιγε.
- Ο Αχιλλέας Παγιάτης, Τσαλίδης, είχε για λίγο καιρό το καφενείο του Αλέκου στη χώρα.
- Παλιοί μαραγκοί ήτανε ο Καπαλούπης, ο Γιώργης ο Μολοχίτης και ο Νικόλας ο Βιάρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου